Actueel
Archief
Culinair
Didactiek
Documentatie
Etalage
Formules
Fotoboeken
Functies
Geschiedenis
ICT
ICTauteur
Laatste nieuws
Lesmateriaal
Muziek
Natuur
Onderwijs
Ontspanning
Persoonlijk
Probleemaanpak
Proeftuin
Puzzels
Rekenen
Rekenmachines
Ruimtemeetkunde
Schoolwiskunde
Snippers
Systeem
Taal van de wiskunde
Vergelijkingen
Verhalen
WisFaq
WisKast




6. Weerstanden bij docenten

q7423img1.gifWilfred schrijft o.a. dat voorstanders van onderwijsvernieuwingen dikwijls onvoldoende rekening houden met de redenen waarom een aanzienlijke (?) groep onderwijsgevenden zich verzet tegen onderwijsinnovaties.

Het lijkt er op dat deze weerstanden een belangrijk rol spelen ten aanzien van het succes van de implementatie van ICT in het onderwijs.

Docenten vinden ICT niet in hun belang, ervaren veel onduidelijkheid, hebben negatieve ervaringen, zijn bang niet aan de nieuwe eisen te kunnen voldoen, voelen zich niet serieus genomen en zien de zin van ICT niet in.


Diepere oorzaken

Los van de vraag of die weerstanden nu terecht of onterecht zijn kan je ook 's kijken naar de diepere oorzaken van die weerstanden. Docenten worden eigenlijk continu lastig gevallen met nieuwe maatregelen, stelselwijzingen, andere inhouden, grote klassen, te kleine lokalen, nieuwe boeken, halfwerkende ICT-middelen en nog zo wat. 't Gevolg is dat de werkdruk steeds maar hoger wordt in plaats van minder. Steeds meer doen voor minder...

Dat laatste is dan wel een probleem. Als je mensen steeds meer laat doen zonder dat daar iets tegenover staat dan gaan mensen dat (misschien zelfs wel onbewust) ergens een keer terughalen.

Je kent dat wel. Mensen die normaal niet stelen en bedriegen hebben er geen probleem mee om bijvoorbeeld asbakken, glazen of handdoeken mee te nemen uit het hotel, hun verzekering op te lichten, op school te kopieren voor privégebruik, de kantjes er af te lopen... en nog zo wat.

Als docent heb je meestal weinig te vertellen over de toedeling van de uren voor de taken die je doet. Meestal doet die taaktoedeling niet recht aan het werkelijk te draaien uren en de investeringen die je moet doen. Maar ja, wat kan je doen? Je kunt niet ook niet de hele tijd dwarsliggen.

Het gevolg is dat daarna bij vrijwel alle voorstellen om nog 's wat extra te doen de enige mogelijkheid om jezelf te beschermen tegen nog meer 'uitbuiting' is om mee te stribbelen, de zaak te traineren of er gewoon niet op te reageren. In 't onderwijs is dat verhogen van de werkdruk iets wat al jaren aan de gang is.

Dames en heren: we gaan nu 's leuke dingen doen met nieuwe manieren van les geven, leuke dingen doen met ICT, social media inzetten, intervisie, studiemiddagen organiseren, innoveren, e.d. Wie doet er mee?

Droom maar lekker verder. Er kan nog meer bij...


Conclusie: je kunt niet van docenten verwachten dat ze gratis en voor niets steeds maar meer doen voor minder.

©2004-2024 W.v.Ravenstein